Bestrijding gele rozenluis in kasaardbei
Gele rozenluis is het belangrijkste knelpunt in de bedekte teelt van aardbeien. Met het krimpende pakket bestrijdingsmiddelen wordt plaagbheersing moeilijker.
Binnenkort komt er een nieuw chemisch bestrijdingsmiddel beschikbaar. Bij frequente toepassing van steeds dezelfde chemische middelen, en het ontbreken van natuurlijke mortaliteitsfactoren, dreigen nieuwe middelen snel hun werkzaamheid te verliezen door resistentieontwikkeling bij de plaag.
Het doel van dit project is het ontwikkelen van een (nieuwe) beheersstrategie van gele rozenluis om de afhankelijkheid van chemische gewasbeschermingsmiddelen te verminderen.
De gele rozenluis op aardbei is een chemisch lastig te bestrijden insect. Mede daarom is nagegaan welke mogelijkheden natuurlijke vijanden bieden om de plaag onder controle te houden.
Bij inventarisatie in kas- en vollegrondsaardbeien zijn diverse soorten natuurlijke vijanden van bladluizen gevonden: vooral gaasvliegen en zweefvliegen, maar ook sluipwespen en lieveheersbeestjes. Er werden weinig galmuggen gevonden die bladluizen eten.
De sluipwesp Aphidius ervi is in staat om bladluizen te vinden en te parasiteren als de bladluizen in gering aantal aanwezig zijn. De zweefvlieg Episyrphus balteatus is een goede vlieger, die eieren legt bij bladluiskolonies.
De larven van deze zweefvlieg zijn in staat grote aantallen bladluizen op te ruimen. Beide soorten natuurlijke vijanden vullen elkaar goed aan en zijn reeds in de handel.